The aftermath

Wakker worden en hopen dat alles een nare droom was.  Zelf kan ik het nog altijd nauwelijks vatten wat er gisteren in mijn landje gebeurde.  Gisteren leek nochtans zo mooi te beginnen.  Het zonnetje scheen, de vogeltjes floten en dan het nieuws van de ontploffingen in Zaventem.  Waar ik al maanden voor vreesde gebeurde dan.  Dichterbij dan ever.

Normaal schrijf ik over zo'n dingen niet maar vandaag moest er mij toch een en ander van het hart want ik begrijp de wereld even niet meer.  Waarom?   Zoveel gedachten gaan door mijn hoofd maar er komt niks zinnigs uit.

Ik maak me zorgen om wat er nog allemaal in de toekomst gaat gebeuren.  Wie niet.  En ja ik ben bang om op de trein te stappen.  Toch is het belangrijk dat we verdergaan met ons leven, hoe moeilijk dat ook is.  Most of all blijven geloven in een betere wereld.  Voor iedereen.

Mijn hart gaat alvast uit naar de slachtoffers, hun familie en hun vrienden en ik wens iedereen die het nodig heeft heel veel kracht en sterkte toe.  Eindigen doe ik met een streepje muziek.  Let's shine a light for the world.

Sandra x